Zwiększanie i zmniejszanie napięcia – to najważniejsze i docelowe wymogi sprawnego

Zasilacze transformatorów decydują o możliwościach wielu sprzętów elektrycznych i elektronicznych. W praktyce są coraz bardziej odsuwane na dalszy plan, co jest wynikiem pokaźnych rozmiarów i nagrzań, których nie mają zasilacze impulsowe.

Zasilacz transformatorowy jest prostą konstrukcją o rozmiarach nieco większych niż ludzka pięść. Jego składowe stanowią trzy części: pojedynczy transformator, czyli liczba zwojów wykonanych z metali jak miedź i aluminium, system prostująco-filtrujący oraz stabilizator wartości napięcia. Ostatnie ogniwo pomija się w najprostszych egzemplarzach zasilaczy ograniczając się wyłącznie do transformatora i układu.

Jest przyjęte, że klasyczne wartości zasilania wielu urządzeń elektrycznych stanowią wartość dwustu trzydziestu woltów i pięćdziesiąt herców. Są to pozycje wejściowe gniazdek – regulowanie w górę lub w dół tej wartości to zadanie dla sprawnego mechanizmu zwojów w transformatorach. Same transformatory pociągają za sobą skromną, ale jednak, utratę mocy, która jest związana z pochłanianiem przez urządzenie pokaźnej ilości ciepła. Reakcja na wysyłanie energii do drugiego urządzenia ma miejsce w „sercu” transformatora. Przy większych różnicach, szczególnie przy zmniejszaniu wartości napięcia, rdzeń transformatora staje się wyjątkowo gorący. Przed zbytnim przegrzaniem chronią go specjalne rurki metalowe, zwane radiatorami. Uszczerbki w przesyłaniu mocy zmniejszyć można też, i to nawet kilkukrotnie, obudowując rdzeń transformatora szkłem metalicznym. Takie modele są drogie w wytwarzaniu. Na polskim rynku nie ma takich transformatorów z rdzeniem ze szkła metalicznego. Taki sprzęt dostaniemy przeważnie na rynku niemieckim lub amerykańskim (kliknij, by wejść na stronę).

Zasilacze transformatorowo-zwojowe zastępujemy impulsowymi. Ich mechanizmy pozwalają rozdzielać większe wskazania napięcia, co jest ich znaczną przewagą konstrukcyjną. Oznaki zepsutych zasilaczy naszych urządzeń, np. komputerów, widać choćby w postaci przepalonej izolacji, częstym wyłączaniu urządzenia, kiedy zasilacz zwyczajnie nie pracuje. W takich warunkach wiadomo, że winy za brak reakcji nie można przełożyć na gniazda komputerowe, awarię prądu czy usterkę samego urządzenia.